Play button

Klasyfikacja zaawansowania choroby

TNM

Kategoria T – Guz pierwotny

W przypadku raka pęcherza moczowego kategoria T opisuje, jak głęboko nowotwór nacieka ściany pęcherza lub otaczające struktury. Poszczególne stopnie definiuje się następująco:

Tx – Nie można ocenić guza pierwotnego (np. z powodu braku wystarczających danych).

T0 – Brak dowodów na istnienie guza pierwotnego.

Ta – Nieinwazyjny nowotwór brodawczakowaty, ograniczony do nabłonka.

Tis – Rak przedinwazyjny (carcinoma in situ), czyli płaski guz ograniczony do warstwy nabłonkowej, bez naciekania głębszych struktur.

T1 – Guz nacieka blaszę właściwą błony śluzowej, ale nie dociera do błony mięśniowej.

T2 – Guz nacieka błonę mięśniową pęcherza:


T2a– Nacieka wewnętrzną połowę warstwy mięśniowej.

T2b – Nacieka zewnętrzną połowę warstwy mięśniowej.


T3 – Guz przekracza błonę mięśniową i nacieka tkankę tłuszczową okołopęcherzową:


T3a – Nacieka mikroskopowo tkankę tłuszczową.

T3b – Nacieka makroskopowo tkankę tłuszczową.


T4 – Guz nacieka sąsiednie narządy lub struktury:


T4a – Nacieka gruczoł krokowy, macicę, pochwę lub moczowody.

T4b – Nacieka ściany miednicy lub jamy brzusznej.

Kategoria N – Węzły chłonne

Kategoria N ocenia zajęcie regionalnych węzłów chłonnych, czyli tych zlokalizowanych w miednicy w pobliżu pęcherza moczowego. Skala wygląda następująco:

Nx – Nie można ocenić regionalnych węzłów chłonnych.

N0 – Brak przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych.

N1 – stwierdza się pojedynczy przerzut w regionalnym węźle chłonnym w obrębie miednicy

N2 – stwierdza się liczne przerzuty w regionalnych węzłach chłonnych w obrębie miednicy

N3 – stwierdza się przerzuty w węzłach chłonnych zlokalizowanych wzdłuż tętnicy biodrowej wspólnej

W przypadku raka pęcherza moczowego regionalne węzły chłonne obejmują m.in. węzły biodrowe wewnętrzne, zewnętrzne i wspólne. Zajęcie węzłów chłonnych świadczy o bardziej zaawansowanym stadium choroby i zwykle wymaga intensywniejszego leczenia.

Kategoria M – Przerzuty odległe

Kategoria M określa, czy nowotwór rozprzestrzenił się poza pęcherz moczowy i regionalne węzły chłonne do odległych narządów (np. płuca, wątroba, kości):

Mx – Nie można ocenić obecności przerzutów odległych.

M0 – Brak przerzutów odległych.

M1 – Obecność przerzutów odległych.

M1a – do pozaregionalnych węzłów chłonnych

M1b – do innych narządów

Obecność przerzutów odległych (M1) klasyfikuje raka pęcherza moczowego jako chorobę w stadium IV, co zazwyczaj wiąże się ze złym rokowaniem.

Jak odróżnić raka naciekającego od nienaciekającego?

Klasyfikacja T jest kluczowa, ponieważ pozwala odróżnić raki nienaciekające mięśniówki (NMIBC – non-muscle invasive bladder cancer, np. Ta, Tis, T1) od raków naciekających mięśniówkę (MIBC – muscle invasive bladder cancer, np. T2-T4), co ma zasadnicze znaczenie dla doboru odpowiedniego leczenia

Grading

PUNLMP - guzy o bardzo niskim stopniu złośliwości

LG - low grade - guzy o niskim stopniu złośliwości

HG- high grade - guzy o dużym stopniu złośliwości

Klasyfikacja TNM

Ocena zaawanswania raka pęcherza moczowego

The perfect swim bottoms

Surf proof!

The perfect swim bottoms combine both comfort and style, offering a secure fit for swimming and water activities while also showcasing a fashionable design.

Shop Now

Swim tops

SETTING THE STANDARDS

Swim tops are crafted to provide both support and style for various water activities, ranging from leisurely sunbathing to active swimming.

Shop Now

Rodzaje klasyfikacji TNM

W praktyce klinicznej klasyfikacja TNM jest stosowana w dwóch formach:

cTNM (kliniczna) – oparta na badaniach obrazowych, cystoskopii i biopsji przed leczeniem.

pTNM (patologiczna) – ustalana po analizie materiału pooperacyjnego, np. po cystektomii.

Zastosowanie TNM w leczeniu i rokowaniu

Klasyfikacja TNM ma kluczowe znaczenie dla planowania terapii. Raki nienaciekające mięśniówki (Ta, Tis, T1) są zwykle leczone przezcewkową resekcją guza (TURBT) z ewentualną immunoterapią BCG, podczas gdy raki naciekające mięśniówkę (T2-T4) często wymagają radykalnej cystektomii, chemioterapii lub radioterapii. Obecność przerzutów (N1-N3, M1) zazwyczaj oznacza konieczność leczenia systemowego, np. chemioterapii opartej na cisplatynie lub immunoterapii.

Rokowanie zależy od stadium: w przypadku NMIBC (rak nieinwazyjny) 5-letnie przeżycie jest dobre i wynosi 70-90%, podczas gdy w MIBC (rak naciekający) spada do 50% lub mniej, a w chorobie przerzutowej (M1) jest znacznie gorsze.